My Little Poem Factory: August 2008

Wednesday, August 27, 2008

ေလခိုေနတဲ႔ ညေန

(၁)
ေနက အေတာ္ေလး ေစာင္းသြားၿပီ...။

(၂)
ညေနခင္းရထားနဲ႔ ဆိုက္ေရာက္လာလိမ္႔မယ္
ေပါင္မုန္႔အသစ္ေတြနဲ႔ ၀ိုင္ခ်ိဳအိုးေတြ...
စားခြင့္မရရင္ေတာင္ ခ်ဳိအီေနႏိုင္တဲ႔
အခို္င္လိုက္ စပ်စ္သီးေတြ....
တစ္ဖြဲ႔ႀကီး ဆုိက္ေရာက္လာလိမ္႔မယ္..။

(၃)
ရထားႀကိဳဖို႔ ထြက္လာ
ေလကေလးခၽြန္တဲ႔ၿပီး
စိတ္လက္ၾကည္သာပန္းေတြ
ဆယ္ႏွစ္ရာသီစာ တၿပိဳင္တည္းပြင့္
စမ္းေခ်ာင္းေလးထဲ
လႈိင္းသားေပါက္ေလးေတြ ခုန္ထ
ဘူတာ နီးလာၿပီ....!!!!
ရထားအႀကိတ္ခံရတဲ႔ သံလမ္းလို
ရင္အံုေလး တုန္ခါျပ
ဘူတာနီးလာ......ရင္အုန္တုန္ခါ
ပိုနီးလာ........အရမ္းတုန္ခါ

(၄)
၀င္လာဘီ
ရထား ကိုယ္႔ဆီ ၀င္လာဘီ
မဟုတ္ေသးဘူး
ကိုယ္က ညေနခင္းထဲ ၀င္သြားတာ
ဟုိမွာ..!! ရနံ႔ေတြ မဟုတ္လား
ေပါင္မုန္႔သစ္ရနံ႕
ေစးပ်စ္ထံုအီ ၀ိုင္ခ်္ိဳရနံ႕ တလူလူ
ဦးထုပ္ျဖဴေလး ထက္ေအာက္လႈပ္ျပေနတာကေရာ
ဟုတ္လား..!! ဒါ
သိပ္ကုိ ရည္ငံေနပါလား
ကိုယ္႔အတြက္ “တိုးတိုးေဖာ္” တဲ႔လား
ထခုန္စမ္း!!!!!!!
၀မ္းသာေဟာက္ပက္ ထခုန္ပစ္စမ္း
ဒီလိုေတာ႔လည္း စိတ္ေကာင္းရွိလွေခ်လား
ရထားက ကိုယ္႔ဆီ အေျပးကေလး..
သခင္ႀကိဳေခြးေလးတစ္ေကာင္လို
ကုိယ္က အေမာတေကာ ေျပးလႊား..
ရထားက မီးခိုးအူလို႔ ေလထဲမွာ ... ... ..
ကုိယ္က မီးခိုးအူလို႔ ေလထဲမွာ ... ... ..

(၅)
ဒီကေန႔ထုတ္ သတင္းစာက
ဒီလို ေဖာ္ျပထားတယ္
“................နပိုလီယန္အတြက္
ဘရပ္ဆဲလ္ ကပြဲေတြမွာ ဘရိတ္ေပါက္ခဲ႔တယ္၊
လူအိုရံုဘူတာေလးမွာ......
မေန႔က ရထား ဘရိတ္ေပါက္ခဲ႔တာလည္း
သိပ္ကို က်ိန္းေသတယ္.....”

(၆)
ေနက အေတာ္ေလး ေစာင္းသြားၿပီ.....။

- မ်ိဳးသက္ႏွစ္ -

Labels: love

Posted by Ðaywalker[Soul] at 11:51 PM | Permalink | Comments

Tuesday, August 26, 2008

ေဆးရံု

ကမာၻေပၚ ငါတို႔ေရာက္လာျခင္း အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ဳိ႕
ကိုယ္အျခမ္းေပ်ာက္ကို ရွာဖို႔လည္းပါတယ္
ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ႔
ဓါတ္မွန္ရိုက္ၾကည္႔သလိုမ်ိဳးေပါ႔
ေရာဂါပိုးမႊားရွာသလို ရွာခဲ႔ၾကတယ္
ျဖစ္ရပံုက ေဆးရံုတစ္ခုမွာေပါ႔
ပ်င္းတာ္နဲ႔ ေဆးရံုတက္ဖို႕ ေရာက္သြားတယ္
လူနာကုတင္ေပၚမွာ ကိုယ္စာဖတ္ေနတယ္
အပ်င္းေျပ ေဆးျပားေသာက္ခ်င္လည္း ေသာက္မွာေပါ႔
ဒီအျဖစ္ကို ျမင္တဲ႔ ဆရာမတစ္ေယာက္က
(ေနာက္မွ သူေျပာတာ သနားလို႔တဲ႔ )
အဲဒီေတာ႔ ကုိယ္အပ်င္းေျပဖို႔ေပါ႔
ကိုယ္ေသြးထဲ ပိုးမႊားေတြြလႊတ္ထည္႔လိုက္တယ္
ဒီကတည္းက... ...
ဆရာမေလးထံ ကိုယ္ဟာနာဖ်ားသူစစ္စစ္
ဒီကတည္းက... ...
ကိုယ္႔ေရာဂါ ပိုးေမြးသလိုေမြးခဲ႔
ဒီကတည္းက... ...
ဒီကတည္းက... ...
ဘယ္္လိုလဲဆိုေတာ႔... ..
ကိုယ္ကသူ႔ကုိ ခ်စ္တယ္ဆုိတာ
အရူးမက သူ႔သားငယ္ကုိ ဘယ္လိုခ်စ္သလဲဆိုတာေပါ႔
ဘယ္္လိုလဲဆိုေတာ႔...
ဓါတ္မွန္ရိုက္ၾကည္႔သလိုမ်ိဳးေပါ႔
ကမာၻေပၚ ငါတို႔ေရာက္လာျခင္း အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ဳိ႕
ေဆးကုသမႈ ခံယူဖို႔ ေရာက္လာသူမ်ားလဲျဖစ္ရဲ႕
အဲဒါကုိ ေျပာဖို႔ေမ႔ေနတယ္...။ ။
- မ်ိဳးသက္ႏွစ္ -

Labels: love

Posted by Ðaywalker[Soul] at 11:39 PM | Permalink | Comments

Sunday, August 24, 2008

ေႏြ

ငါေရာက္ေနတဲ႔ ျမိဳ႕ က 24'C
ဥၾသသံေတြေတာ႔ ဒီမွာမရွိဘူး
ပူတာကေတာ ့ကမ္းကုန္ပဲ
သၾကၤန္ကလည္း ဟုိတစ္ေယာက္မပါတဲ႔ သၾကၤန္
ငါ႔စိတ္န႔ဲ ငါ ့ကိုယ္ကလည္း
ကိုယ္႔ေခြၽးနဲ႔ကိုယ္ ျပန္အေအးပတ္တယ္။

ဒီေလာက္ ပူေလာင္ေနတာေတာင္
ညေန(၅)နာရီ မေက်ာ္ခင္ ေရမခ်ိဳးရဘူးတဲ႔
ပြင့္လင္းရာသီမို႕ မီးၾကြင္းမီးက်န္လည္း သတိျပဳရတယ္
အခ်စ္ဦးဆိုတာလည္း...............သိတဲ႔အတိုင္း
ဘယ္ ေတာ႔ မွ..............မျငိမ္းဘူး
ျပာဖုံးတာပဲ ရွိတယ္

ေအးေလ
အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲပါတယ္
ဒီလို စိတ္ေျဖရင္း
မြန္းတည္႕တည္႕မွာ သက္ဆိုးရွည္ေနရတယ္။

ေလရူးေတြကပဲ အကေကာင္းတာလား
ငါကလည္း အညွာလြယ္တဲ႔ သစ္ရြက္၀ါပဲ
စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ေၾကြက်ခဲ႔တယ္။ ။
- စိုးလိႈက္ဦး -

Labels: life, love, စိုးလိႈက္ဦး

Posted by Ðaywalker[Soul] at 11:58 PM | Permalink | Comments

Tuesday, August 12, 2008

အိပ္တန္းျပန္

မိုးေခါင္ေရရွားတဲ႔ အညာေပမယ္႕
အလြမ္းေတြခ်ည္း တူးတူးခါးခါးပြင့္ေ၀ႏိုင္တာေလးတစ္ခုနဲ႔ပဲ
အဲဒီ "ယင္းမာပင္" ၿမိ႕ဳ ကေလးကုိ
"တမာပင္ၿမိဳ႕ " လို႔ ေျပာင္းေခၚရင္ေကာင္းမယ္
ကုိယ္႔ေမေမရွိတဲ႔ ၿမိ႕ဳ ကေလးမို႕
"ေမေမ" လို႔ ေခၚရင္လည္း ရတာပဲ။
သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚက
ေရအျပည္႕နဲ႕ေက်ာက္ေပါက္ခြက္ကေလးေတြကုိ ၾကည္႕ၿပီး
ေနာင္မွာ ေရနစ္ႏိုင္တယ္လို႕ အတိတ္ေကာက္ေနတဲ႔
ေရေဖာေဖာခ်ိဳးတတ္တဲ႔အက်င့္နဲ႕ ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
ဂ်ပန္ေခတ္ကတည္းက တံတားအိုေလးလည္းရွိမယ္
အႀကိဳက္မတူတဲ႕သီခ်င္းေတြ ေသာက္ေနတတ္တဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးလည္းရွိမယ္
အျဖဴထည္မရင့္က်က္မႈ႕ေတြ ျဖန္႕ခင္းထားတဲ႕ စာသင္ေက်ာင္းေလးလည္းရွိမယ္
(သူ႕စားက်က္မွာ သိုးေတြပဲေက်ာင္းခြင့္ရွိတယ္)
တံခါးမရွိတဲ႕စိတ္လံုကုိယ္လံု ကုိယ္႔မိသားစုေလးလည္းရွိမယ္
ဘယ္ေတာ႕မွ မေမ႔ႏိုင္ေတာ႔မယ္႔ အေမ႔ခံေကာင္မေလးလည္း ရွိမယ္
နာမည္မသိတဲ႕အေရာင္ေလးခ်ည္းပဲ ၀တ္ထားတတ္တဲ႕ကားေလးလည္းရွိမယ္
ကုိယ္႔သူငယ္ခ်င္းကေလးေတြလည္း ရွိမယ္
တစ္ခါကမက္ဖူးတဲ႕ ကုိယ္အိပ္မက္ေဟာင္းေလးလည္းရွိမယ္
အဲဒါေလးေတြနဲ႔ ပဲ
ကုိယ္႔သတိရစိတ္ကေလးေတြ အၿမဲစိမ္းစိုခဲ႔ရေတာ႔တာပါပဲ။
အိပ္မက္ႀကီးႀကီးနဲ႔ဘ၀က ဆႏၵနဲ႔မတည့္ဘူးမို႕လား
ဒီေတာ႔-----
အားတက္သေရာ ေ၀းလြင့္ရတဲ႕ဘ၀ရဲ႕ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ မနက္ျဖန္က်ရင္
"ဂငယ္ေကြ႕ " ကို တည္႕တည္႕မတ္မတ္ ျပန္ေကြ႕မယ္
ရွိတ္စပီးယားျပဇာတ္ေတြထက္ လြမ္းဖို႕ေကာင္းတဲ႔ၿမိဳ႕ကေလးေရ
တတ္ႏိုင္တဲ႔တစ္ေန႔က်ရင္ေတာ႔
အိမ္ျပန္တတ္တဲ႔ ဖိနပ္တစ္ရံ ၀ယ္မယ္ စိတ္ကူးထားတယ္ကြယ္႕။ ။
- စိုးလိႈက္ဦး -

Labels: home, life, စိုးလိႈက္ဦး

Posted by Ðaywalker[Soul] at 10:44 AM | Permalink | Comments

Saturday, August 9, 2008

ကုိယ္႔အိမ္ေရွ႕ က အေရးတႀကီး ေခါင္းေလာင္းသံ

(သက္ေသျပခ်က္ေပးစရာ လိုလို႔လား
အခ်စ္မွာ ။
ငါ႔ကို ရင့္ရင့္သီးသီးေလးျပန္ေျပာစမ္းပါ )
မင္းေျခေထာက္ေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔သာ
အတူေလွ်ာက္ရမယ္ဆုိ
အျမဲတမ္း မိုင္ေပါင္း-၁၅၀၀
ရယ္သံေလး ၾကားရရံုနဲ႔
အရည္ေပ်ာ္ခ်င္ေနတဲ႔ ငါပါ ခေလးမရယ္........။

သက္ရွိအလွတရား
ႏြယ္တက္သစ္ပင္ နင္ေလ
ဆံစႏြယ္ ေက်ျပင္ေပၚတြဲခို
ခါးအထိရွည္တဲ႔ အက်ၤ ီကုိ ၀တ္မယ္
လက္ေမာင္းသားေလးလဲ ေပၚေနမယ္
စက္ဘီး အေႏွးစီးရင္း
တိုးတိုးေလး သီခ်င္းညဥ္းမယ္
တခါတေလ စိတ္လိုလက္ရ ရယ္မယ္
ဇာတ္နာတဲ႔ ၀ထၲဳဖတ္ၿပီးရင္ ငိုမယ္
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ကုိယ္လံုးေလး လႈပ္ခါမယ္
စပယ္ရနံ႕ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ကုိ သံုးမယ္
ေအရိုးဗစ္ ကစားမယ္
ဒီႏွစ္ပိုင္းထဲ တရားလည္း ထိိုင္ဦးမယ္
အဲဒီလို မင္းကုိ အလြတ္ရေနတာေတာင္
ငါ႔အတြက္ ေအာင္မွတ္ မနီးေသးဘူးလားကြယ္။

ကိုယ္႔တံေတြး ကိုယ္မ်ိဳရတာေလာက္
ကိုယ္႔ဆႏၵကုိယ္မ်ိဳရတာ မလြယ္လြန္းလို႔
ၿမိဳ႕ ႀကီးျပႀကီးေတြလို မစိမ္းစမ္းနဲ႔ကြယ္ ။
ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ ဒီစာေမးပြဲေအာင္ၿပီးရင္
“ကားအ၀င္အထြက္ ရွိသည္ ဆိုင္းဘုတ္ျပားေလး
ခပ္တည္တည္ ခ်ိတ္ဆြဲမယ္
ငါရဲ႕ အိမ္နံပတ္ကို
မင္းနာမည္ ေရးထိုးမယ္
ေဆးလိပ္လည္း ျဖတ္မယ္
လိုအပ္ရင္ ဆံပင္ေတြပါ ျဖတ္မယ္
ခ်စ္သူကုိ အေ၀းက ျမင္ႏိုင္မယ္႔
မ်က္မွန္ထူထူလည္း ၀ယ္၀တ္လိုက္ဦးမယ္
အဲသလုိ အလင္းလုရင္း အရပ္ပိုရွည္လာခဲ႔
ငါ႔ ဒီအခ်စ္ကဗ်ာကို
သိပ္ၿပီး စိတ္မရွည္ေတာ႔ရင္လဲကြယ္...
(ဒီက ငါ႔ကုိ)
ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ျပန္ခ်စ္လိုက္ေပါ႔ကြယ္.....။ ။
- မ်ိဳးသက္ႏွစ္ -

Labels: love, မ်ိဳးသက္ႏွစ္

Posted by Ðaywalker[Soul] at 2:10 PM | Permalink | Comments

Friday, August 8, 2008

မိသားစု

ဒီအပင္က ေပါက္ဖြားလာတဲ႔
အသီး အပြင့္ ေတြဟာ
တစ္ခ်ိန္မွာ
သူ႔မ်ိဳးေစ႔နဲ႔ သူ ရွင္သန္ၾကမွာပဲ. . .။

သူတို႔ တစ္ေတြ
အသီးအပြင့္ ဘယ္လို ျဖစ္လာၾကတယ္ ဆိုတာ
သိသလို
ေလာကဓံ တရား အေၾကာင္းကုိလည္း
နားလည္ ၾကပါတယ္။
ဒီ သစ္ကိုင္းေပၚမွာမွ
ထာ၀ရ ရပ္တည္လို႔ မရႏိုင္တာ
သူ ရွင္သန္ဖို႔
သူ ၾကိဳက္ရာေျမ ေရြးပါေစေလ . . .
ေရခံေျမခံ မေကာင္းတာေတာ႔
သူ႔ အေၾကာင္းတရားေပါ႕ ။

ဒီလိုနဲ႔
ညေန ထမင္း၀ိုင္းလည္း
ပန္းကန္ခ်ပ္ေရ ေလွ်ာ႔လာ
ေနာက္ဆံုးေတာ႔
အရင္ အတိုင္း ပင္စည္ ႏွစ္ခြသာ . . .။ ။

- ရိုးျမင့္ေကာင္းသစ္ -

Labels: family, ရိုးျမင့္ေကာင္းသစ္

Posted by Ðaywalker[Soul] at 3:23 AM | Permalink | Comments

Thursday, August 7, 2008

အေရာင္ပ်ယ္ေနတဲ႔ ေန႔

စိတ္မပါ လက္မပါ မနက္စာရယ္
နံနက္ခ်ိန္ခါ ေတးသံလည္း မသာဘူး
စိတ္က ေနေရာင္ေအာက္မွာ အေရာင္လြင့္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္. . .
စိတ္နဲ႔ ကိုယ္ မကပ္တာ (၅)ႏွစ္ ရွိျပီ ေမေမ . . .
ကၽြန္ေတာ္ ဖ်ားေနတာလည္း (၅)ႏွစ္ ရွိျပီ ေမေမ . . .
ကၽြန္ေတာ္ ေသသြားတာလည္း (၅)ႏွစ္ ရွိျပီ ေမေမ . . .
ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာက္သြားတာလည္း (၅)ႏွစ္ ရွိျပီ။

သား အိပ္မက္ထဲက ၾကယ္ေတြ မပြင့္ႏိုင္တဲ႔ ရာသီပဲ
ကဗ်ာဆရာလည္ မျဖစ္ဘူး။
ပရိုဂရမ္မာလည္း မျဖစ္ဘူး။
စိုးလိႈက္ဦးလည္း မျဖစ္ဘူး။
ေကာင္မေလးရဲ႕ ဘဲေလးလည္း မျဖစ္ဘူး။
ဒီကမ္းပါးမွာ ေနျမင့္ေလေလ ပါပဲ ေမေမရယ္. . . ။

ဟိုေကာင္ ေျပာတာေတာ႔
သားဟာ ဖိနပ္မွားစီးတဲ႔သူ တဲ႔ . . .။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဖိနပ္ထက္ ေရွ႕ေရာက္ေအာင္ ေျပးခ်င္တဲ႔ သားဟာ
အခု ဖိနပ္ကုိေတာင္ မမီေတာ႔ဘူး။
ေရာဂါတိုင္းဟာ ေဆးခါးၾကီးေတြနဲ႔မွ ေပ်ာက္မယ္လို႔
ဘုရား မေဟာခဲ႔ဘူး ထင္တာပဲ . . .။

ဒီလို နဲ႔ ပဲ
သားအိပ္မက္ေတြ . . . ျပန္မွ်ားလို႔ မရေတာ႔ဘူး
ဒီေခတ္ၾကီးမွာ စံပယ္ေတြ ပြင့္ဖို႔ ဆိုတာ
ဘုရားပြင့္သေလာက္ ခက္သြားျပီဆိုတာ ေသခ်ာသြားသလိုမ်ိဳးေပါ႕ . . .။
- စိုးလိႈက္ဦး -

Labels: life, စိုးလိႈက္ဦး

Posted by Ðaywalker[Soul] at 3:01 AM | Permalink | Comments